Schizofrenia to choroba na którą zapada od 1,4 do  4,6 osób na 1000.  Wpływ tej przypadłości dotyczy funkcjonowania chorych we wszystkich sferach ich życia.  Postanowiłem znaleźć odpowiedź na pytanie: Jak pacjenci ze zdiagnozowaną schizofrenią  radzą sobie ze swoją seksualnością? 

Badania naukowe pokazują, że schizofrenicy  rzadziej niż ludzie zdrowi angażują się w relacje seksualne. Można nawet stwierdzić,  że rzadziej tworzą związki o charakterze emocjonalno-seksualnym niż pozostała populacja pacjentów psychiatrycznych.  Niezmiernie rzadko lub w ogóle nie prowadzą współżycia seksualnego. Dane zbierane przez naukowców pokazują, że schizofrenia  jest związana z istotnym ryzykiem wycofania się z tej sfery życia. Wiąże się to z niezaspokojeniem podstawowych ludzkich potrzeb.

U 90 % populacji  chorych na schizofrenię występują dysfunkcje seksualne. Są one bardzo zróżnicowane. Dotykające schizofreników problemy w  sferze seksualnej obejmują wszystkie aspekty seksualności kobiet i mężczyzn. U kobiet problemy z seksem dotyczą pożądania, zaś u mężczyzn pobudzenia.  Według danych szacunkowych dysfunkcje seksualne występują u 60% mężczyzn poddanych leczeniu przeciwpsychotycznemu oraz u 30 – 93% leczonych kobiet.

Działanie leków przeciwpsychotycznych  łączy się ze wszystkimi rodzajami zaburzeń seksualnych. Mechanizm wywoływania dysfunkcji przez neuroleptyki  jest bardzo złożony i obejmuje działanie antagonistyczne względem receptorów dopaminergicznych.  Warto zauważyć, że większą ilość działań niepożądanych na sferę erotyczną wykazują leki starej generacji. Natomiast w wypadku tzw. leków drugiej generacji liczba obserwowanych zaburzeń w sferze seksualnej jest znacznie mniejsza.

Dysfunkcje seksualne chorych na schizofrenię negatywnie wpływają na funkcjonowanie ogólne tych ludzi. Pacjenci z trudnościami w ich życiu  erotycznym znacznie niżej oceniali radość z życia i jego jakość niż pacjenci, u których nie pojawiły się problemy w sferze seksualnej. Dysfunkcje seksualne zgłaszane przez pacjentów ze zdiagnozowaną schizofrenią, pojawiają się w wyniku rozwoju samej choroby oraz farmakoterapii. Pacjenci z reguły nie dostają informacji od swoich lekarzy prowadzących o możliwym wpływie leczenia przeciwspychotycznego na ich życie erotyczne. Często  prowadzi to do samodzielnego odstawienia leków przez pacjentów i zaniechania leczenia, a wystarczy przecież odpowiednie prowadzenie  edukacji seksualnej.

Źródło informacji można znaleźć w artykule Katarzyny Makarskiej dostępnym tutaj.